16 Eylül 2010 Perşembe

Arkadas


Herkese ilgisi çok fazladır, yanlarına gider, konuşur, eller, cevap da verir. Ancak çocuklara nasıl yaklaşması gerektiğini bilmediğinden, o 'ince ayrıntı'ları kaçırdığından ve bazen de abartılı olduğundan, arkadaş edinmesi pek de kolay olmuyor. Büyüklerle herşey daha kolay ama çocuklar söz konusu olunca ve ne yazık ki çocuklar büyükler kadar hoşgörülü olmadığından isteği ve çabaları hep karşılıksız kalır.

O tatlı gülüşüyle, tamamen masum ve içten dokunuşuyla, tüm gayretiyle ağzından dökülen kelimelerle ve hatta kocaman öpücüğüyle yaklaştığı çocuklardan beklemediği bir red yanıtı aldığında gözlerinde gördüğüm o hayalkırıklığı ve üzüntü ise benim kalbime tekrar tekrar sokulan bir hançerden farksızdır. Beynimde hissettiğim uyuşukluk ve hayatın ona oynadığı adaletsiz oyuna isyanım büyür büyür, tüm benliğimi doldurur.

Bugün ise güzel bir gün...

Bugün kendine arkadaş buldu. Yok yok... İki arkadaş buldu! İki ayrı zamanda, iki ayrı çocuk...

Birçok aile için bu durum oldukça 'sıradan' olsa da bizim için oldukça 'sıradışı'. Arkadaşıyla havuzda yakalamaca oynamalarını, birbirlerine su atıp kahkahalarla gülmelerini, birlikte yüzmelerini ve diğer kızım 'bu, benim yeni arkadaşım, biz arkadaş olduk' demesini izlemek ise... benim için tüm dünyaya bedel...

Bugün güzel bir gün!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder