Bazen, başımı iki elimin arasına alıp kara kara düşünmeden edemiyorum.
Normal nedir?
Oyun parkında diğer çocuklarla oynamak isteyip yanlarına giden, selam verip kendini tanıtan, oyuncaklarını paylaşan ve aynı şekilde onlarınkini de paylaşmak isteyen benim kızım mı? Yoksa oyuncaklarını vermemek için ortalığı birbirine katan, ağlayan, 'git başımdan' diyen ve hatta kızıma yumrukla vuran diğer çocuklar mı?
Ya da... asansör, bekleme odası, restoran, ofis gibi kapalı yerlere girdiğinde, saygı gereği, orada oturanlara 'merhaba' diyerek yerine geçen benim kızım mı? Yoksa başını dahi zorla çevirip, 'bu şimdi neden bana merhaba dedi' ifadesiyle kızımın yüzüne cevap vermeden bakan yetişkinler mi?
Normal nedir?
İnsanlar herkesi 'normal' görmek istiyorsa önce kendileri de biraz daha 'normal' olmamalı mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder