2 Aralık 2014 Salı

İkinci Çocuğu Yapmak ya da Yapmamak

 
Otizmli çocuğu olan ve bu çocuğu ilk çocuk olan, ayrıca tanı almadan önce ikinci doğumunu yapmamış olan tüm annelerin en büyük korkusudur.
 
Her şeyden önce otizmli çocuklarının geleceğini düşünürler. Büyüdüklerinde, kendi ayakları üstünde durmalarıdır en büyük amaçları. Ama ya olmazsa? Ya hep yardıma ihtiyaç duyarlarsa? Ya hep birilerinin onlara yol göstermesi gerekirse? Peki ya anne gidince ne olacak? "Bizden sonrası" ne olacak?
 
Otizm annelerinin en büyük ortak korkusudur, bu. "Ya bana bir şey olursa, çocuğuma kim bakar?"
 
Bu nedenle hep sağlıklı bir kardeşin özlemi vardır. Otizmli çocuğunun bir abisi ya da ablası olan veya tanı almadan önce ikinci çocuğunu yapmış ve şans eseri ikinci çocuğu normal gelişim göstermiş olan anneler, çok şanslıdır. Korkuları bir miktar da olsa azalmıştır.
 
Çünkü tanı aldıktan sonra artık ikinci çocuğu yapmak da ayrı bir korku konusudur. "Ya ikinci de otizmli olursa?", o zaman iki otizmli çocuğu büyütmek kadar gelecek korkusunun da ikiye katlanması söz konusudur.
 
Bir arkadaşım bundan 18 ay önce ikinci bebeğini dünyaya getirdi. İlk oğlu otizmli. İkinci bebek, şimdilik sağlıklı ve normal gelişim gösteriyor.
 
Umut veriyor bize de... Dilerim "bizden sonra" onları bizler kadar sevecek, bizler gibi mutlu edip koruyacak, yol gösterecek insanlar olur çevrelerinde...