Otizm spektrumunda çocuğu olan herhangi bir anneye 'en büyük kaygınız nedir?' diye sorduğunuzda alacağınız 10 cevabın 9'u 'gelecek kaygısı' olacaktır. 'Benden sonra ne olacak?', 'bana birşey olursa çocuğuma kim bakacak?, 'ileride çocuğumu nasıl bir gelecek bekliyor' sanırım çoğumuzun uykularını kaçıran, eğitime daha çok önem vermemize sebep olan ve bizi endişelendiren sorular.
Eskiden hep iki çocuğum olsun isterdim. Her anını planladığım tüm hayatımın böylesine bir darbe alacağını nereden bilebilirdim. Şimdi yine istiyorum bir kardeş... ama 'ya o da' demekten de kendimi alamıyorum... ve işte sonuçta... cesaret de edemiyorum!
slm.yazılzrınız ölesine güzelki ve ölesine beni bizi anllatıyorki ağlamadan duramadım.hissttiklerinizi bölesine güzel ifade edebilmeniz daha bizler gibi bir çok otistik annesinin ağzı dili yüreği oluvermişsiniz.çok teş ederim.bizler özel anneleriz yükümüz ağır.Allah hep yanımızda unutmayın.sabırla sevgiyle ve çok iyi eğitimle yeneceğiz işallah.Allah a emanet olun..
YanıtlaSil