23 Temmuz 2010 Cuma

Başlangıç

Kızıma atipik otistik teşhisi konulmasından bu yana 2 sene seçti. Çok acılar çektik, çok ağladık, çok umutsuzluğa kapıldık, çok mutlu olduk, çok umutlandık, çok yaşadık ve çok şey öğrendik. Hiçbir okulun, hiçbir bilimin öğretemeyeceği kadar şey öğretti bana kızım bu iki senede. Küçük şeylerle mutlu olmayı öğretti, tek bir 'anne' için insanın ömrünü verebileceğini öğretti, öğrenmeyi öğretti, hayattaki en ve tek önemli şeyin aslında sağlık olduğunu ve insanın onu kaybetmeden değerini anlayamayacagını öğretti.
Seni çok seviyorum güzel kızım... Herşeyden ve herşeyden daha çok. Her ne olursa olsun, hayat bizi nereye götürürse götürsün, ben hep yanında olacağım, senin en iyi dostun, takipçin ve desteğin olacağım.
Sen benim ışığımsın. Seni tutmak, ışığı tutmak.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder