Hayatın İki Aşaması

Hayatımın iki aşaması var benim: Teşhis öncesi ve teşhis sonrası

Bir çocuk doğurmak istiyorsunuz, hayaller kuruyorsunuz, onun için en iyisini en güzelini istiyorsunuz, okula gittiğini, konuştuğunu, arkadaşları olduğunu, evlendiğini, size kucağında torununuzla geldiğini hayal ediyorsunuz. Sonra hamile olduğunuzu öğreniyorsunuz, yeni başlangıçlar, yeni hayaller, yeni umutlar, yeni endişeler. Tek dileğiniz çocuğunuzun sağlıklı olması, bakıyorsunuz, sağlıklı da gerçekten. Sonra doğuyor bebeğiniz, 10 parmağı, iki gözü, iki kulağı, bir minik burnu, iki bacağı var. Herşeyi tamam, Apgar testinde en yüksek puanları alıyor, şükrediyorsunuz. Büyüyor bebeğiniz, herşey yolunda önceleri, doktoru 'mükemmel' diyor gelişimi için, hiçbir problem yok. Mutlusunuz, hayallerinizin yavaş yavaş gerçekleşmesini huzur içinde izliyorsunuz. Sonra... 2,5 yaş civarında birşeylerin aslında o kadar da 'mükemmel' olmadığını fark ediyorsunuz. Konuşma gecikiyor, geceleri çığlık çığlığa uyanmalar başlıyor, sert gıdalar reddediliyor, oyuncaklar fırlatılıyor, gözler sizden kaçırılıyor... Sorularınıza cevap arıyorsunuz... Neden?

Ve bir gün tek bir cümle ile tüm hayatınız değişiyor. Doktorun binlerce kere söylediği için söylerken hiç de umursamadığı tek bir cümle ile...

Teker teker paramparça olan tüm hayallerizi simsiyah kutuların koyup rafa kaldırıyor, çocuğunuzu kurtarmak için tüm bilgileri kuşanıyor ve savaşıyorsunuz artık. Ne meslek, ne arkadaş, ne umutlar, ne hayaller, hiçbiri umurunuzda değil. Hayat artık sadece tek bir şeye endeksli: çocuğunuz...

Hayatımın iki aşaması var benim: Teşhis öncesi ve teşhis sonrası

http://isigitutmak.blogspot.com/