Birkaç gündür hastalık ile mücadele ediyoruz. Keyifsiziz, iştahımız yok ve tabii ki okula gidemiyoruz. 'Okul', bir terapi okulu aslında. Tam gün TEACCH ve A.B.A. sistemlerinin kullanıldığı birebir eğitim verilen bir okul. Kızım orayı ve öğretmenlerini çok seviyor. Arkadaşları da var. Bazı günlerimiz çok iyi, bazıları ise kötü... Ücretini hiç söylemeyeceğim. Ama bu işin içinde olanlar eğitimin ne kadar pahalı olduğunu çok iyi bilir. Sadece şöyle bir örnek vereyim; İstanbul'da iyi bir özel eğitimcinin saatlik ücreti (-ki genelde dersler 50 dakika sürer) 150-200 TL civarındadır.
Uzmanlar, otizm spektrumundaki bir çocuğun haftada 40 saat özel eğitim almasını, bu sayının minimum 20 saat olmasını öneriyor. Ailelerin ödemesi gereken ücreti buyrun siz hesaplayın.
Otizmli ailelerin tek sorunu para değil elbet. Her açıdan inanılmaz bir stres içinde yaşanıyor. Aile baskısı, çevre baskısı, çocuğunuzun inanılmaz masrafına yetişebilme baskısı, bu arada dünyada başarılı olmuş tedavileri kaçırmama baskısı, çocuğunuzun geleceğini aydınlık kurabilme kaygısının baskısı ve tabii ki bu arada huysuzlanan ve olmadık zamanlarda krizler yaşayan çocuğunuzun baskısı...
O kadar büyük bir baskı ve sorumluluk ki otizm ile yaşamak, bırakın kendinize zaman ayırmayı, otizm dışında herhangi birşey ile ilgilenmeye zaman dahi bulamazsınız.
Çoğu zaman bazı insanların ne kadar çok boş zamanı olduğunu görüp hayret ediyorum. Ve tabii ki umutsuzca merak ediyorum... nasıl birşey boş zamanı olmak???
NOT:
Merak edenler için...
TEACCH: http://www.teacch.com/
Zamanında bizimde boş zamanımız vardı... Sanki... Yani o kadar "eski" geliyor ki artık sadece "sanki" gibi geliyor... Haftada 20 saate yetişebiliyorsanız tebrik ediyorum sizi... Biz 3 saat burslu ve 2 saat devletten alabiliyoruz kalanı kendi çabamız... Önceden (yine çok eski geliyor hatta rüya gibi) yetiştiğimizi düşünüyorken dört tane dükkan batırdık :(
YanıtlaSil