Hayatımız inişli çıkışlı.
Geri dönüşler hiç olmasa keşke...
Ama var işte.
2 adım ileri, bir adım geri.
Hep ileri tabi ama o geri adımlar nasıl da paramparça ediyor yüreğimi, nasıl da umudumu kırıyor, nasıl da korkutuyor beni. Tir tir titriyorum korkudan. Kaybetmek istemiyorum kazandıklarımı.
Her baharda aynı şeyi yaşıyoruz nedense. Tüm "geçişlerde" olduğu gibi mevsim geçişlerinde de bir adım geri...
Ah benim güzel yavrum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder