1 Ağustos 2010 Pazar

Bir an


Salonda kanepeye uzanmıştım, yorgun. Yanıma geldi, o da uzandı yanıma. Göğsüme koydu başını. Sol kolunu belime doladı. Dondum. O an, sonsuza kadar uzasın istedim. Dondum. Hep böyle olalım diledim. Dondum. Hareket edersem, büyü bozulur diye çok korktum. Dondum. Mis kokusunu içime çektim. Dondum. Nefes dahi almadım. Sadece başımı saçlarına gömdüm, gözlerimi kapattım, kalbinin atışını dinledim...


2 yorum:

  1. çok çok güzel bir yazı, gözlerim doldu, umarım bu anlarınız çoğalır

    YanıtlaSil
  2. :-) aramizda sihirli bir iliski var sanki. Ben de cogalmasini diliyorum... cok tesekkurler.

    YanıtlaSil